— Бала кезімнен өзіме серік болған тоқу өнерін әлі күнге дейін тастаған емеспін. Қолым қалт етсе, тоқуға арналған құралдарым мен жарқын түсті жіптерімді алып, немерелеріме кеудеше, шұлық, малақай, мойыншалғы, қолғап тоқимын. Жалпы тоқыма тоқу өнері үлкен сабыр мен жігерді, талғам мен төзімді талап етеді. Тоқыма тоқитын адам тоқу үстіндегі түрлі-түсті бояулар әлемінің үйлесімділігін, алуан түрлі сән үлгілерін таңдап, түрлі тоқу әдістерін меңгеріп, шеберлігі мен көркемдікті сезіну қабілетін дамытады. Мен мұны немерелеріме айтудан жалыққан емеспін. Әзірге немерелерім тоқи алмаса да, тоқығысы келіп, ынтасы ашылып жүр. Бала көргенін жасайды. Сол үшін мен оларға үлгі болуым керек. Мен әдетте Wildberries және Kaspi қосымшалары арқылы түрлі жіптерге тапсырыс беремін. Ал оны үйге алып келу үшін немеремді жұмсаймын. Түрлі-түсті, көздің жауын алатын жіптерді көргенде, немеремнің қызығушылығы оянады. Мен қазіргі уақытта кенже немереме сарафан тоқып жатырмын. Оған дейін басына телпек, аяғына шұлық, қолына қолғап тоқып бергенмін. Элвира есімді кішкентай немерем менің тоқыған дүниелерімді киген сәтте қуыршақтан айнымай қалады.
Нұрғаным КЕСІКҚҰЛ
Василя ВАГАПОВА, тоқыма тоқыған әже: МАҚСАТЫМ — ТОҚЫМА ТОҚУДЫ НЕМЕРЕЛЕРІМЕ ҮЙРЕТУ
